Norweski operator zasiedziały Telenor, w 2001 roku złożył usługodawcom hurtową ofert wiązaną składającą się z połączeń i abonamentu do odsprzedaży. Dla operatorów CPS produkt ten okazał się nieinteresujący. Dwa rachunki otrzymali klienci korzystający z usług operatora CPS: rachunek za wykonywanie połączeń wystawiał operator CPS, zaś za abonament musieli płacić spółce Telenor.
Zobacz też: http://szkolenia.itl.waw.pl/systemy-teletransmisyjne/ – kursy i szkolenia telekomunikacyjne Za niekonkurencyjny wiązany produkt hurtowy uznali urząd regulacji konkurencji oraz Norweski regulator (NPT). Telenor musiał zaoferować abonament jako usługę hurtową w formie niepowiązanej, w konsekwencji zasady braku dyskryminacji pomiędzy innymi usługodawcami a detaliczną jednostką spółki. W październiku 2001 roku NPT podjął decyzję w sprawie odsprzedaży i nakazał spółce Telenor przedstawienie oferty standardowej. Podjęto decyzję, że usługodawcy i operatorzy alternatywni mogą łączyć odsprzedaż abonamentów z ofertami CPS. W Norwegii wycenienie WLR na podstawie kosztów miało być generalną zasadą . Do wyceny zastosowano zasadę „cena detaliczna minus marża”, co pozwoliło uniknąć potencjalnie możliwego zjawiska zawężania marży (m argin squeeze) usługodawców, jako że ceny abonamentów nie były w pełni zrównoważone. Na poziomie 16% ustalono rabat na cenach hurtowych.
Zobacz też: http://szkolenia.itl.waw.pl/systemy-zasilania/ – szkolenia i kursy telekomunikacyjne Rabat wyliczonych przez spółkę Telenor, został ustalony na podstawie możliwych do zaoszczędzenia kosztów marketingu, bilingu, obsługi klienta, itd. Abonament w telefonii stacjonarnej jest przeszkodą dla rozwoju konkurencji na norweskim rynku telekomunikacyjnym, takie jest zdanie Tele 2. Warunki oferowane przez dotychczasowego monopolistę zakładają ograniczony margines zysku, ze względu na ceny detaliczne oferowane przez dotychczasowego monopolistę oraz wysokie koszty zmiany operatora. Oferty powrotne w zakresie telefonii stacjonarnej poniżej cen zorientowanych na koszty proponuje operator zasiedziały. Oferty te skierowane są bezpośrednio do tych klientów, którym trudno sprostać co do wzrostu oraz zyskowności, którzy przenieśli się do operatora alternatywnego, tworząc warunki konkurencji. Z abonamentu oferowanego na bazie WLR korzystało 246 026 abonentów (ok. 12,2%).Taki stan podano na połowę 2004 roku.